zondag 30 december 2018

Op naar een succesvol 2019 voor Buge!


Vandaag namen we voor de laatste keer van in Shinshicho de stoffige en hobbelige weg naar Buge. We hebben een beetje hoop voor de volgende keer: er rijdt regelmatig een groot voertuig over om het eerste stuk weg wat vlakker te maken. Dit kan erop wijzen dat de overheid deze weg stilaan belangrijk genoeg vindt om misschien toch te gaan verharden. Maar het stof... je kan het je niet voorstellen. Het kruipt overal in.

We reden eerst met Tesfaye een eindje verder door. Ik had het er al over dat vele kinderen van Buge afgestaan zijn. Voor we vertrokken, kregen we de vraag van een meisje dat samen met Thereza in België geadopteerd is om te informeren naar haar Ethiopische papa. Buge werd in haar dossier niet vermeld, Shinshicho wel. Al op de eerste dag hadden we succes: hij was gekend in Buge! We hebben hem de tweede dag al ontmoet en gingen vandaag tot bij zijn huis. 
De meeste andere afgestane kinderen verhuisden na hun adoptie naar de USA. Ik heb in totaal 8 dossiers die ik zal doorsturen naar 'Beteseb Felega' (Ethiopian Adoptions connection). Hopelijk kunnen we de droom van Thereza waarmaken: met een groep 'Habesha-kinderen' terugkeren naar Buge. Habesha is de verzamelnaam voor Ethiopiërs uit de diaspora. Heel wat Ethiopiërs verlieten het land de afgelopen 25 jaar om hun geluk in het buitenland, vooral in de USA, te beproeven. Dit had ook te maken met de - ondertussen verbeterde - politieke situatie. Net als bij de Congolese diaspora wordt er door deze mensen veel geld naar het thuisland gestuurd, volgens sommige bronnen meer dan dat er geld van ontwikkelingssamenwerking binnenkomt. 
Bijkomende grote wens: dat Ancho, de overgrootmoeder van Thereza, haar 3 afgestane kleinkinderen samen met Thereza in haar armen mag sluiten. 

Na het bezoek aan de familie van het Belgische meisje had Tesfaye nog een verrassing voor Thereza in petto. Al van bij het eerste bezoek in 2012 had Thereza gevraagd om naar de rivier te gaan. Dit verzoek werd steeds afgewimpeld (als je niet dezelfde taal spreekt, is het vaak moeilijk om aan te dringen of te begrijpen waarom iets niet kan). Nu wandelden we uiteindelijk toch richting rivier. Het was een zeer fijn moment, het was ook de eerste keer dat ik Tesfaye helemaal ontspannen zag, hij was weer een jongeman die speelde aan de rivier. 
Op deze tocht kregen we ook het gezelschap van Dawit, een van de jongens die vanaf september naar een privéschool zal gaan. Hij neemt elke kans te baat om zaken in het Engels te benoemen en stelt zelfs vragen aan ons. Van hem zullen we in de toekomst nog horen!










Vlakbij de rivier is er een 'coffee factory'. Met de baas daarvan hoopt Desalegn in de komende maanden contact te kunnen opnemen.

Aangekomen bij de hut van Tesfaye was zijn oudste dochter tot mijn grote blijdschap in een van onze boeken aan het lezen! 
Thereza probeerde koeken en snoep uit te delen aan de kinderen maar dat hebben we snel moeten afbreken. Het is onmogelijk om zo'n bende gedisciplineerd in de rij te doen staan...
Ashagare, die in september samen met Dawit in Shinshicho zal schoollopen, was er ook en Thereza heeft met beide jongens nog in onze boeken gelezen. We benadrukten bij hen en bij Tesfaye nog eens dat alle kinderen zo veel als ze willen bij Tesfaye in deze boeken mogen komen lezen.







En toen kwam het moment van afscheid. Emotioneel als altijd, maar met een zeer positief gevoel. Eindelijk is er volledig vertrouwen, dat merken we aan vele zaken. Wij vertrouwen Desalegn, Tesfaye vertrouwt Desalegn, dat maakt dat er veel meer duidelijkheid is en veel minder twijfel. Tesfaye wordt de Buge Bouge verantwoordelijke ter plaatse, hij heeft voorraden om de armsten door moeilijke momenten te helpen, om te zorgen dat de baby's bijvoeding krijgen. Desalegn zal wekelijks telefonisch contact met hem hebben. In februari keert hij terug om de bouw van het nieuwe huis op gang te zetten. Daarbij gaat er speciale aandacht naar de (her)installatie van de watertanks, zodat die tijdens het regenseizoen maximaal water kunnen opslaan.
Eind april keert Desalegn terug met een landbouwspecialist om de inwoners te begeleiden bij het planten en zaaien. Hij zal ook nagaan of er eventueel een paar bijenkasten kunnen geïnstalleerd worden.
En dan ons schoolproject... het is zalig om zien hoe onze twee studenten, Bereket en Temesgen, zelfvertrouwen uitstralen en bewonderd worden door de anderen. 5 jonge kinderen en 2 oudere meisjes zullen vanaf september mee deze voorbeeldfunctie op zich nemen. Ook dit wordt door Desalegn nauwgezet opgevolgd.

Je voelt gewoon aan alles dat er 1 ding veranderd is: er is HOOP in Buge.




zaterdag 29 december 2018

Every day is a Holy Day (copyright: Desalegn Mesele)

Vandaag moesten de kinderen niet naar school, dus kon juf Peggy haar boeken uitpakken.
Ik vond het geweldig! Het was een eerder speciale ervaring: op een bank onder een boom, omringd, nee, omstuwd is een beter woord, door tientallen kinderen waarvan een aantal flink hun best deden om te laten zien dat ze al een beetje Engels konden lezen en praten. 
Thereza heeft filmpjes gemaakt, maar het is te moeilijk om die hier up te loaden (of te uploaden, ik weet nooit wat het nu eigenlijk is) door het trage internet.

O ja, dit was ik gisteren nog vergeten vertellen: de kinderen krijgen alle schoolvakken, behalve Amhaars, in het Engels!
Het begin




















Daar ergens tussen zit ik dus



Ondertussen voetbalden de grotere jongens met de ballen die we meegebracht hadden.
Bereket contacteerde de 2 meisjes die in september 2019 in grade 9 kunnen beginnen in de Generation for tomorrow school. Zij waren zeer blij deze kans te krijgen.

Na het lezen schakelde ik even over op algebra. Dat is nog een ander paar mouwen. Ze kunnen enthousiast in het Engels tellen, maar met die getallen ook nog iets doen is een hele uitdaging. 

De boeken die ik gebruikte, blijven bij Tesfaye. De kinderen van het dorp mogen altijd bij hem komen om in de boeken te lezen.

Aan Temesgen en Bereket gaven we nog een paar andere Engelse boeken waarmee ze hun kijk op de wereld kunnen verbreden.
Temesgen kreeg ook een oude laptop van ons. We bespraken gisteren op zijn school dat een ict-leraar hem hiermee op weg kan helpen. Bereket zit een jaar lager dan hij, hij krijgt volgend jaar van Desalegn een computer. 

Op basis van wat we vandaag gehoord en gezien hebben en in samenspraak met Bereket en Temesgen selecteerden we 5 jongere kinderen die we vanaf september naar de privéschool in Shinshicho zullen sturen. Desalegn zal zeer goed laten opvolgen dat ze dagelijks naar school gaan. We drukken hen ook op het hart dat dit een voorwaarde is om van onze steun hiervoor te blijven genieten.
Vanaf september 2019 zullen 4 meisjes en 5 jongens dankzij jullie steun onderwijs volgen in een school die in deze streek het beste onderwijs geeft.

We merkten nu al dat het voorbeeld van Temesgen en Bereket inspirerend werkt. Een jongen van 10 kwam Thereza spontaan in het Engels aanspreken. Dat gebeurde bij onze vorige bezoeken nooit (Bereket was in april de eerste die dit deed). Er was ook een jongen die tijdens de leessessie van in het begin erg zijn best deed om te tonen dat hij al Engels kan lezen.

Na deze schoolsessie had de vriendin van Temesgen, samen met Tesfaynesh (je weet wel, zus van Temesgen en maakster van de manden) lekkere injera met linzen klaargemaakt. Het smaakte nog beter dan in het restaurant van het hotel!


We sloten onze dag in Buge af met een bezoek aan de armste gezinnen. Tesfaye is nu verantwoordelijk om voor deze mensen te zorgen als ze iets tekort hebben.
Tijdens onze rondgang werden we de hele tijd door deze bende achtervolgd ;-)



vrijdag 28 december 2018

Scholen en familiezaken



Deze ochtend bezochten we 3 scholen: 'Generation for tomorrow', waar Bereket schoolloopt, Shinshicho Tiwuld Lenege Secondary School, waar de kinderen van Tesfaye sinds september elke dag gaan, en de campus van Generation for tomorrow waar Temesgen grade 10 zal afmaken. Vanaf grade 11 zal hij naar dezelfde campus als Temesgen gaan, omdat daar het onderwijs het beste van de stad is.






Tesfaye heeft zijn kinderen bewust naar Shinshicho gestuurd, wat verderaf gelegen is dan de public school voor kinderen van die leeftijd. We hebben gezegd dat zij later ook naar de Generations for tomorrow school zullen kunnen gaan, op voorwaarde dat ze nu goed onderwijs volgen. Doordat hij ziet dat Bereket en Temesgen zo vol vertrouwen zijn, heeft hij begrepen dat de verdere verplaatsing de moeite loont. Dat is wat we willen bereiken: door nu een aantal personen een duwtje in de rug te geven, krijgen de anderen ook ambitie en komt er beweging in heel Buge.

We hadden een uitgebreid gesprek met de leraar van Zinesh en Tamenesh, Thereza's nichtjes. We schonken hem flashcards en nog oefenboekjes Engels en drukten hem op het hart dit voor zijn klas te gebruiken. Tevens bespraken we de mogelijkheid om nog kinderen uit Buge naar deze school te sturen. Morgen bespreken we dit verder met de gezinnen in Buge.


Aangekomen in Buge stonden er alweer een aantal mensen ons op te wachten. Ik heb nog 3 dossiers van gezinnen die een kind afgestaan hebben kunnen invullen. 

Verrassing: er dook nog een zus van Thereza's grootvader op. Ondertussen kunnen we haar stamboom ongeveer samenstellen. Waar we vroeger dachten dat Ancho Thereza's groottante was, blijkt nu dat zij haar overgrootmoeder is. Ancho  heeft 3 kinderen (weten we tot nu toe), Abide (de overleden grootvader van Thereza), Tadela (vader van o.a. Temesgen) en Belaynesh, de groottante die we vandaag leerden kennen. Zij woont wel verderaf, vandaar dat we haar tot nu toe niet ontmoet hadden.

Ancho en Belaynesh


We sloten zoals elke dag ons bezoek af met buna volgens de authentieke Ethiopische ceremonie. Anthene hielp Tesfaynesh met het stampen van de bonen.







donderdag 27 december 2018

Uitdeeldag

Deze morgen deden we inkopen: rijst, linzen, aardappelen, wortelen, olie, babyvoeding, bloem, noten. We laadden ze in en reden naar Buge.


We laadden alles uit en stapelden de hut van Tesfaye min of meer vol... We hadden ook onze pakketjes uit België bij. 

Het begin was een beetje hectisch, we hadden aangekondigd dat mensen die graag hun afgestane kinderen willen laten opzoeken, met hun dossier konden komen. Op een computer op een bank onder een boom een lijst met vragen invullen, gebaseerd op oude documenten in het Amhaars, omringd door tientallen nieuwsgierigen... het is een uitdagende bezigheid. Uiteindelijk kon ik 2 dossiers ingeven, de volgenden hebben morgen 'afspraak' met ons. 


In de hut bespraken we met Tesfaye onze plannen voor de komende maanden. Hij is nu vol zelfvertrouwen omdat hij onze officiële vertegenwoordiger in Buge zal zijn. Aan de armste gezinnen (die hadden we op basis van onze rondgang in april op voorhand geselecteerd) deelden we al een pakket met een deken, kleding, zeep en een deel van de etenswaren uit. De rest van de voorraden mag Tesfaye beheren en verdelen wanneer nodig.
De studenten van grade 7 en hoger kregen een schoolpakket.

We bespraken met Bereket wie er in aanmerking zou komen om vanaf september 2019 ook naar de Generations for tomorrow school te gaan, en kwamen uiteindelijk aan 3 namen, waarvan 2 meisjes. Met de jongeren zelf bespreken we dit morgen of overmorgen.

En plots dachten we nog aan iets: we hadden vorige keer aan Tesfaynesh, een nicht van Thereza, gevraagd of ze geen manden kon maken om in België te verkopen. En dat had ze gedaan (maar ze was hierover ontzettend verlegen, zeker toen we haar dan betaalden). 
Wie wil, mag bieden op deze prachtige handgemaakte mand. Deze wordt normaal gebruikt voor het serveren van injera, het traditionele gerecht van Ethiopië.


Bereket en Temesgen zijn echt een voorbeeld voor de jongeren van het dorp geworden, je ziet dat, je voelt dat. We hopen met Tesfaynesh hetzelfde te bereiken: dat het zelfs vanuit het afgelegen dorp mogelijk is om, als je een inspanning doet, vooruit te komen. 

Morgen gaan we op bezoek bij de Generations for tomorrow school. 

Girma, Tesfaynesh en Ashenafi zijn broers en zus van Temesgen. Zij helpen ook vaak in het gezin van Tesfaye. Hun vader is een broer van Thereza's grootvader.




woensdag 26 december 2018

Ziekenhuizen en verdeelcentra

Vandaag was nog een familiedag. Deze ochtend gingen wij met de nichtjes en Wondymagen naar het kinderziekenhuis voor een check-up. De kleine Nibret blijkt in goede gezondheid te zijn, maar moet wel bijvoeding krijgen.
Wondymagen heeft net als vorig jaar bloedarmoede. Hij moet ook nog in een ander ziekenhuis onderzocht worden: kindjes met down hebben meestal ook problemen met de schildklier en hartproblemen. Daarvoor hadden we vandaag geen tijd maar Desalegn gaat daar binnen 2 maanden voor zorgen.
Onze andere beschermengel, Aynalem, ging ondertussen met Ganet naar het vrouwenziekenhuis. Ook daar is een vervolgonderzoek nodig en ook daarvoor zullen Desalegn en Aynalem zorgen.




De rit naar Buge was weer lang en vaak hobbelig, en we wilden eigenlijk zo vlug mogelijk doorrijden naar onze nieuwe verblijfplaats in Sodo, op 1 uur rijden van Buge.

Ik ging dan in het hotel aan de slag met een ander aspect, niet direct rechtstreeks te maken met Buge Bouge, maar iets wat me nauw aan het hart ligt. Elke keer als we hier komen, komen er nieuwe verhalen over gezinnen die hun kind hebben afgestaan en er graag nieuws van zouden vernemen. Afgelopen maanden kwam ik op de site van 'Ethiopian adoptions connection' terecht. Het is nu mijn plan om een oproep te lanceren dat alle gezinnen die graag nieuws over hun afgestane kinderen vernemen, naar het huis van Tesfaye komen. Ik verzamel alle informatie op een invulblad dat ik van Ethiopian adoptions connection gekregen heb en stuur het dan door naar hen. Het is mijn grootste wens dat die mensen hun kinderen terugvinden. Thereza droomt ervan om als groep met die afgestane kinderen samen iets te betekenen voor Buge.

Vanavond hadden we dan nog een uitgebreid overleg met Desalegn. 
Morgen zitten we rond de tafel met Tesfaye om onze plannen verder te bespreken. Onder toezicht van Desalegn zullen we op Tesfaye's grond voor hem een nieuw huis bouwen, dat ook als ontmoetingsplaats voor alle gezinnen zal dienen. Desalegn heeft hiervoor al een begroting gemaakt en we hebben genoeg geld op de rekening. Bovendien zal Desalegn ook een Ethiopische tak van Buge bouge oprichten, 'Buge foundation'. Desalegn is de 'supervisor', hij beslist in overleg met ons hoeveel geld in wat geïnvesteerd wordt. Er gaat nooit rechtstreeks geld naar Buge. Hij spreekt ook zijn klanten (toeristen) aan over ons gezamenlijk project.
Tesfaye is onze vertegenwoordiger in Buge. Bij hem slaan we voorraden op waarop mensen in nood een beroep kunnen doen. We maken er een soort bibliotheek waar de kinderen van het dorp kunnen komen studeren. En er zijn nog ideeën, maar daarover later meer.
Het feit dat Desalegn dit echt wil opvolgen voor ons, is goud waard. Het is ook zijn project, dat voel je echt. Zonder hem zouden we minder inzicht hebben over de mogelijkheden en de gevolgen van een en ander. Het blijft moeilijk om als Europeaan echt zicht te hebben op de gevoelens en de gewoonten van de plattelandsbevolking van Ethiopië.
Desalegn kent ook een student aan de landbouwuniversiteit met wie hij naar Buge zal gaan om hen te helpen met het verbeteren van de landbouw. 

We vernamen ook dat de meeste kinderen van Buge naar de lagere school van de overheid op een doenbare wandelafstand gaan. We gaan hen niet naar een privéschool sturen, maar hen aanmoedigen om zeker elke dag te gaan, en na grade 8 kunnen we hen dan naar de Generation for tomorrow school sturen. We merken nu aan Bereket en Temesgen dat dit zeker haalbaar is.
We gaan ook met alle jongeren die nu in grade 8 en hoger zitten praten, om hen dan eventueel in september 2019 de kans te geven naar de Generation for tomorrow school te gaan. Ik noteerde op basis van onze gegevens van vorige keer 12 namen.

En daarnet veranderde onze kamer dus in een verdeelcentrum. Morgen delen we aan de armste gezinnen met baby's een pakket met een dekentje, zeep en wat kleren uit, en aan de 12 voornoemde jongeren een schoolpakket.
Dat vernamen we vandaag ook van Desalegn: zeker geen schoolgerief in de scholen afgeven! Er zijn hier leraars die dat dan doorverkopen... goed om weten. De leerlingen krijgen hun pakket dus rechtstreeks van ons.
In de voormiddag gaan we voorraden inslaan die we dan later deze week in overleg met Tesfaye gaan verdelen.



dinsdag 25 december 2018

Kort bezoek aan Buge

Deze ochtend vertrokken we vanuit Hawassa richting Buge.
In Shinchicho pikten we onze 2 studenten Bereket en Temesgen op. Wat een zelfvertrouwen en enthousiasme stralen die uit! Bereket had deze namiddag examen geschiedenis. Met hem kunnen we al in het Engels converseren. Hij haalt zeer goede punten, wiskunde en fysica vindt hij het moeilijkst.
Temesgen heeft minder vertrouwen in zijn Engels, hij is wat banger om te spreken, maar straalt niet minder enthousiasme uit. Dat is in alle talen hetzelfde.
Het laatste stuk weg naar Buge lag naar onze mening nog slechter dan vroeger, en nu regent het niet eens. Ik vrees echter dat wij de enigen zijn die daar ooit met een auto over rijden, we kunnen moeilijk vragen om die enkel voor ons te verbeteren...
Net voor we op dat moeilijkste stuk aankomen, ligt de lagere school van de overheid, waar de meeste kinderen van Buge schoollopen. Het was net middagpauze, dus de kinderen zetten onmiddellijk de achtervolging op ons in.
Het weerzien met Tesfaye, zijn gezin en de buren was zoals steeds heel hartelijk. Uiteraard moesten we eerst 'buna' drinken. Snel nog dag gaan zeggen bij Ancho: daar waren een aantal vrouwen bananenbrood aan het maken! Een hele arbeid trouwens, daarover zal ik bij gelegenheid meer uitleg geven.
In het gezin van Tesfaye is er een 4e kindje bij, een super schattig en schijnbaar zeer gezond en alert meisje, Nibret (of Nebret, ik hoor altijd weinig verschil tussen die klanken).
Ook Wondymagen lijkt sterker en steviger dan vorige keer.
We reden dan terug naar Hawassa (3 uur!), naar Let us Change, naar Aynalem. In een van de shelters van deze organisatie overnachtten Tesfaye en co vorig jaar ook al. Aynalem had toen al gezegd dat ze ons ging helpen om de juiste (medische) zorgen voor hen te voorzien. Desalegn en zij legden de mogelijkheden van 'family planning' uit. Aynalem zal morgen met Ganet, de vrouw van Tesfaye en moeder van zijn 4 kinderen, naar de dokter gaan terwijl wij de 2 kleintjes medisch laten checken.
Nadien rijden we dan terug naar Buge. Morgen gaan we daar nog niets ondernemen. Aansluitend rijden wij door naar ons hotel in Sodo, op 1 uur rijden van  Buge. Dat biedt ons minder comfort qua accomodatie (momenteel zitten we volgens mij in het beste hotel van Ethiopië), maar veel meer comfort qua verplaatsing.
O ja, zalig kerstfeest trouwens! Hier heb ik daar niet zo bij stilgestaan terwijl ik van de heerlijke zonsondergang genoot...

zaterdag 22 december 2018

De aanloop...


Dag lieve mensen

Morgen is het zover: dan vertrekken Thereza en ik voor 10 dagen naar Ethiopië.

Wat staat er op de planning?

Eerst verblijven we 2 dagen in de buurt van Thereza's mama, die met haar 2 jongere zusjes in de stad Shashemene woont. Samen met hen bezoeken we al een eerste keer Buge, maar dit is een echt familiebezoek, los van ons project.


Nadien zullen we zoals tijdens de paasvakantie in Sodo logeren, op een uur rijden van Buge. We plannen o.a.:

- Een bezoek aan de school 'Generation for tomorrow', waar Temesgen en Bereket dankzij jullie steun al schoollopen. We willen met de directie bespreken op welke manier we meer kinderen, ook van lagere schoolniveau, in een privéschool les kunnen laten volgen. Daarbij moeten we ook een oplossing vinden voor het vervoer van en naar school.

- Een bezoek aan 'onze' 25 gezinnen. We bekijken met hen wat op dit moment de grootste nood van het gezin is. Daarop zullen we dan ter plekke inspelen.

- School! Vermits we nu 5 volle dagen in het dorp kunnen doorbrengen, plannen we een paar schoolsessies. We nemen o.a. een Engelse kinderbijbel mee om uit voor te lezen. Waarom een bijbel? Wel, in onze zoektocht naar eenvoudige Engelse boekjes vonden we niet echt verhalen die aansluiten bij de leefwereld van de jongeren uit Buge. De bijbelverhalen bieden ons een context die ook door hen gekend is, waardoor ze de Engelse verhalen beter zullen begrijpen.
We nemen voor de kleinsten een aantal prentenboekjes voor eerste lezers mee en gaan daarmee met hen aan de slag. Ik vond een geweldig boekje met prentjes en Engelse woordjes die ook uitgesproken worden.
We zijn heel benieuwd of deze manier van leren voor de kinderen in Buge zal werken en hopen hun nieuwsgierigheid voor het Engels aan te wakkeren.

- Controle van de watertanks. Hoe zijn ze geïnstalleerd, is daar nog verbetering mogelijk?


- Bijen! Ik probeerde al in contact te komen met Belgen die in Ethiopië een bijenproject steunen maar wacht nog op een reactie. Ter plaatse gaan we toch op zoek naar informatie over bijenkorven die goed renderen. Eventueel kopen we er een aantal voor de gezinnen die hiermee aan de slag willen gaan.

- Huizen? We willen Ethiopiërs vinden die de inwoners van Buge kunnen helpen met het verbeteren van hun huizen. Stenen huizen bieden vele voordelen: mensen leven er gescheiden van dieren (die dan in de hut staan), je kan er goten aan maken en dus het water opvangen in tonnen voor later gebruik, je kan ze veel properder houden, het maakt een groot verschil qua hygiëne en bijgevolg qua levenskwaliteit. De grootoom van Thereza heeft in het dorp al een stenen huis.

Werk genoeg dus!

Maar nu: verder valiezen pakken. Er zijn er al 2 van elk 23 kg klaar.

Prettige feestdagen allemaal!